ΕΝΟΤΗΤΕΣ
Μία γυναίκα που γίνεται μητέρα, εκτός από το μωρό που κρατά ξαφνικά στην αγκαλιά της, έρχεται αντιμέτωπη και με πάρα πολλές αλλαγές. Κι όχι μόνο στον τρόπο σκέψης και στην ψυχολογία της. Συχνά χρειάζεται να προσαρμοστεί σε ένα νέο σώμα, που συνήθως καμία σχέση δεν έχει με το σώμα που είχε πριν γεννήσει. Άλλοτε επειδή υπάρχουν τα κιλά που παρέμειναν μετά την εγκυμοσύνη. Άλλοτε η χαλάρωση σε σημεία στο σώμα της όπως στο στήθος και στην κοιλιά. Και βέβαια, σημαντικές αλλαγές μπορεί να έχει υποστεί και η «ευαίσθητη» περιοχή, ιδιαίτερα αν έχει γεννήσει με φυσιολογικό τοκετό. Σε αυτή την περίπτωση, είναι πιθανή η χαλάρωση στον κόλπο της, λόγω της εξόδου του μωρού από τον κόλπο. Επίσης, είναι πιθανή και η γενικότερη αλλοίωση της εικόνας του αιδοίου, μεταξύ άλλων και λόγω της διάνοιξης των ιστών της χειρουργικά κατά τη διάρκεια του τοκετού.
Όλες αυτές οι αλλαγές μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά την ψυχολογία της νέας μητέρας. Επίσης, μπορεί να πλήξουν σημαντικά τον τρόπο που αντιλαμβάνεται τη θηλυκότητά της και τη γυναικεία της υπόσταση. Η παγίδα να στραφεί αποκλειστικά προς τον μητρικό της ρόλο, γυρνώντας την πλάτη στη θηλυκή της πλευρά υποβόσκει. Αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της ερωτικής της διάθεσης. Κάτι τέτοιο μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη σεξουαλική της ζωή και να οδηγήσει σε ερωτική απομάκρυνση από τον σύντροφό της.
Επιπλέον, σε μία μερίδα γυναικών – περίπου στο 15% – μπορεί να εμφανιστεί επιλόχειος κατάθλιψη. Πρόκειται για ένα είδος κλινικής κατάθλιψης, η οποία μπορεί να επηρεάσει τις γυναίκες μετά από τη γέννηση ενός παιδιού. Η επιλόχειος κατάθλιψη μπορεί να εκδηλωθεί με συμπτώματα σε διάστημα από 24 ώρες μέχρι 6 μήνες μετά τη γέννηση του παιδιού. Τα συμπτώματα ποικίλουν και μπορεί να περιλαμβάνουν μειωμένο ενδιαφέρον της γυναίκας για το μωρό, αλλά και τον ίδιο τον εαυτό της. Ακόμη, μειωμένη ενέργεια και συγκέντρωση, ανεξήγητα κλάματα και ευσυγκινησία, διαταραχές ύπνου και όρεξης. Η κατάσταση αυτή απαιτεί άμεση θεραπεία από ψυχιατρικής πλευράς με φαρμακευτική αγωγή.
Ωστόσο, αξίζει να τονιστεί ότι οι θεραπείες που προσφέρονται σήμερα στο πλαίσιο της Αισθητικής Γυναικολογίας μπορούν να βοηθήσουν τη γυναίκα που μόλις γέννησε. Μπορούν να τη βοηθήσουν ανακτήσει τη θηλυκότητά της και τη γυναικεία αυτοπεποίθησή της, να επανακτήσει τη λειτουργικότητα στην «ευαίσθητη περιοχή». Έτσι θα αγαπήσει πάλι τον ίδιο της τον εαυτό, χωρίς να απαρνηθεί τη σεξουαλικότητά της.
Μια ολιστική προσέγγιση για όλα τα προβλήματα, αισθητικά και λειτουργικά, μετά τον τοκετό στο σώμα της, μπορεί να οδηγήσει στη βελτίωση της ψυχολογίας της. Κάτι τέτοιο θα την κάνει – εκτός από μητέρα – να συνεχίσει να νιώθει γυναίκα και να απολαμβάνει τη γυναικεία της φύση.
